insanın kırılma noktasından sonraki beş dakika sorsan yazdıklarını bile hatırlayamaz olduğu durum ruh hali.
Bu hale düşürenlerin utanması gereken durum da anlatır.
insanın kendinden korkmasına sebep olan durum da anlatır.
benim sinir olduğum şu: ben normalde kimsenin şahsına küfür etmem. ama bana küfür edilince de mutlaka cevap veririm. ama nasıl şeyse, bana küfür eden yoluna devam ediyor, ben çaylak oluyorum her seferinde... hani ona da bişey olsa, hak ettim diyicem. yok, tek bana oluyor.
bunu anlamıyorum sözlük. niye dünya bu kadar kötü? niye yaz geceleri gökte yıldızlar oluşuyor?
şahsımın daha önce yaşamış olduğu, hangi sebeple olursa olsun bir anlık öfkesine yenik düşüp ağzına geleni söyleyen ( eline geleni yazan) yazarların içine düşeceği berbat durum.
çok kötü çok. neyse ki artık yazabiliyorum tekrar.
edit isteği hasıl oldu içimde, şunu belirtmeliyim ki ben nihat doğan'a küfür ettim ve o entry günün en beğenilen 5. entrysi olmuştu. duyguların tercümanı olmuştum.
