yanıltmamıştır, daha ilk bölümden hepimizi alıp götürmüş, içine almış, kendimizi onların yerine koydurtup gözümüzden "allah verme yarabbi" yaşlarını getirtmiştir. özellikle de babanın adının ali olması ve bizim de babamızın adının ali olmasıyla kadın her ali dediğinde içimizi yakmıştır. ve üniversitede birbirlerine aşık olup evlenen bizimkilerden annem in ağzından şunları çıkartmıştır ; "eğer bir gün bize böyle bir şey yaparsan yemeğime fare zehri katıp öldür beni daha iyi yani öldür gitsin yaşayamam."
ikinci bölüm fragmanında ise çok sevdiğimiz komşumuzun kızı olan yeliz kuvancı yı da görmüş olup nedensizce sevindiğimiz dizidir. sanırım mete, müzik öğretmenine platonik duygular beslemeye başlıcak. öyle anladım ben.
ilk defa bugün izledigim ve iyiki de izlemişim yahu dedigim bir dizidir. daha önce hiç bir dizide bu kadar ağlamamıştım ben ya dedirtti bizlere. pek hoş pek güzel olmuş. özellikle küçük osman karakterinin ağlamaklı yemek yemesi beni benden almıştır. bozulmadan devam etmesini bekliyoruz efenim.
bir deniz subayı ailesini konu alan dizide
evin babası bir geliyor aylar süresince geri gelmiyor.
bir geliyor geri aylarca gelmiyor.
ve ne aileden olabiliyor nede ailenin dışında kalabiliyor.
son zamanlarda yapılan türk dizilerinin o kadar kalitesizligi varken
bu dizi izlenmeye degecek bir dizi.
bir meslek seçiminin ne kadar güzel olabilecegini veya ne kadar acı oldugunada şahit olabileceginiz bir dizi.
ilk gün izlemediyseniz bile hergün 15 dakikanızı ayırıp olaya hakim olabilirsiniz.
ilk bölümü 15oo kere tekrar tekrar yayınlayarak bokunu çıkardılar.
e bu kadar çok yayınlayınca hatalar da ortaya çıkıyor :
herifin* eve ilk gelişinde osman denilen velet "babaaaam, babam geldiiii" diye kapıya koşuyor ama boyu yetişmiyor, kapıyı açamıyor. nitekim gelen ablaları ve abisidir. neyse diğer kapı çalışında tekrar koşuyor bağırarak kapıyı yine açamıyor.
ama ertesi gün babası, annesi ve osman üst kattayken kapı çalıyor, baba gazate okuyor, anne sofra hazırlıyor; osman koşuyor kapıyı açıyor. bir günde boyu uzuyor ya hemencecik kapıya yetişir konuma geliyor..
sonrada "herkesler geldi babaaa" diye yukarı çıkıyor, pes!!
sabah uyandım, televizyonu açtım, karşıma bu dizi çıktı. fena değil gibi. rast geldiğim bir sahneyi paylaşmadan edemeyeceğim.
--spoiler--
ailenin üniversiteye giden kızına zengin bir bebe asılıyor. ders sırasında bakış atmalar falan. ders sırasında iki öğrenci gelip dersi bitiriyor ve herkesi bahçeye çıkartıyorlar. üniversiteye giden kızla bir arkadaşı bahçede dururlarken bu zengin bebe yanlarına geliyor.
zengin bebe: kızlar, ortam kalabalıklaşıyor, en iyisi yanınızda durayım.
asıldığı kız: tamam, merak etme, biz seni koruruz.
zengin bebe: &?%'^+%
--spoiler--
ekran başında ben şoka girdim bu laf karşısında. bu duruma ancak şu klasik lafı söyleyebilirim: hacım sen o lafın altında kalacağına, gel benim altımda kal, daha iyi.
çemberimde gül oya dizisinden sonra hasret kaldığımdır.neredeydin sen bu zamana kadar.dizinin her sahnesi mi mükemmel olur.alinin evlenme teklifinden tutun,evin delikanlısının dayak yedikten sonra annesiyle babasına söylediği her cümle..aman aman.anlaşılan salı akşamlarımız bu dizi sayesinde baya baya hüzünlü geçecek.
her dönem dizisinde olduğu gibi döneminde ülkücü olan kesimi kaka pis kötü sol kesimi doğrucu haklı dürüst göstermektedir . bu açıdan olmamış biraz objektiflik istiyoruz ! adamın dersi basıp konuşma yapması bile cicili bicili gösterilmiştir !
güzel bir diziye benziyor ama objektiflik yine yok, yine yok.
dönemin sağ-sol olaylarını, vatan aşkıyla yanıp tutuşan fikir insanı solcularla azgın maganda ülkücülerin savaşıymış gibi göstermekten ne haz alır bu diziler anlamam.
bebeğim oldu daha ilk günden bu dizi.
bazı sahneler sırf yönetmenin "resim gibi" sahne arzusuyla çekilmiş çok belli ki o da benim en sevdiğim bir şey. durup durup gözlerimi dolduruyor dizi. çocuğun annesinin kolunu okşaması, kadınla adamın konuşmaları, kadının "avrupalı" kadın tespitleri, yenge tiplemesi, o minicik osman'ın bile aslanlar gibi duygulu duygulu oynaması... üstelik arabesk bir şark dramından ziyade herkesin "normalde de olur ki bu" diyebileceği türden acılar yaşanıyor evin içinde.
filmi çeken bile benim kadar analiz yapmamıştır ha! sevdim mi tam severim, sildim mi bir kalemde, canımsın kanal d.
60'ların sonunu anlatan dizi de " daha karpuz keseceydik" esprisi olmamış. zamanın ötesinden gelen ucuz esprilere ne lüzum var canım? sevdik dedik hemen şımarma ey dizi.
