çırpı bacaklı, ufacık tefecik bir osmancık. 6 yaşındaki erkek yeğenimden yeni ayrılmışım, televizyonda bunu görüyorum, yüzümü hızla kapayarak banyoya koşturuyorum. maksat hüngür hüngür ağladığımı kimse görmesin*. kayınvalide filan vardı. maazallah.
bu velede gıcık olan bir tek ben miyim arkadaş anlamadım ki. herkes aman şöyle tatlı aman böyle tatlı diyor. ekranda gördükçe hele bir de konuştukça daha da ayar oluyorum ben buna. bildiğin pörtlek gözlü sevimsiz bi velet işte. yolda 10 dakika yürü bundan çok daha sevimli en az 20 çocuğa rastlarsın. bir de bilmiş ki sormayın. 2 tane şaplatasım var şuna.
dizi esnasında ben çizgifilm izleyeceğim diye tutturan ve bütün seti bekleten fırlama. bir de iki tane psikologla birlikte yürütüyormuş diziyi etkilenmesin diye. of tam bir tane geçir suratına.
