Kötü iş bence, tutarsız nereden bakarsak. Çocuğun tekâmülünü ne bozuyorsun gibi. isimler, anlamlar, kalıplar hep çok boş şeyler. Neyse artık e-devletten kolay değiştiriliyor isim. Zaten bana ne. Ölüm çok garip bir şey. Varlığı bitiyor ve artık o kişi yok. Mesela hırkası var işte ne bileyim sana onu hatirlatacak bir nesnesi var ama kendisi yok. Siliniyor her şey bir anda. Geride kalanlar bir anlamsızlıkta savruluyor. Pide yeme peşine düşüp sahte ağlaşı yaratan aptal insanlar. Sonra iyi bilirdikler ama yaşarken kıymetini hiç bilememiş olmak, hep yaptığımız gibi, sanki bir gün biz de ölmeyeceğiz gibi.
Geri çekilip dışardan biraz bakınca sorguluyorsun; hayatta yaşadığımız onca telaş, onca uğraşı ne kadar anlamsız aslında, ölmeye endeksli varlıklarız diğer her şey aslında kendimiz için hayatı zorlaştırdığımız şeyler; bir şeyler için birilerini kırmak - kırılmak, üzmek- üzülmek.. her şey bir morga bakar. işte bazen her şey bu kadar basit.
Eve eşek arısı girmiş, bu mevsimde nerden girdiğini düşündüm az önce, işte ölmek de bunun gibi garip ve anlamsız.
umarim kovanları yoktur. Thanks god.
ne çok yazı olmuş kafam ağrıdı yazıdan.
Çok saçma ve de gereksiz buluyorum.
Hatırayı yaşatmak için bin türlü şey yapılabilir.
Üstelik, böyle bir yakının adı verilmiş çocuklara soruyorum da hiçbiri oh iyi ki bu ismi koymuşlar demiyor. Çok mutsuzlar.
Ölenlere rahmet diliyorum. Yeni doğan çocuğa hayata dair yeni bir yaşam olduğu için herkesten bağımsız iki kişinin ortak kararı kulağa hoş gelen ve anlamı güzel bir isim konulması taraftarıyım. Misal abim çocuğuna babamın adını koydu. Babamın yanında çocuğa seslenmek çok garip oluyor. Bence aileye saygı isim koymakla olmamalı. Çocuğa her sesleniste o acı anlar akla gelir. Çocuk adının hikayesini duydukca psikolojik olarak etkilenebilir.
