ya çocuklar. sene 2010, kırklarelindeyim. gece yatacağım, yatamıyorum. böyle birden bir öleceğim hissi geldi ama öyle kuvvetli bir his ki, o gün kesin öleceğim yani kaçarı yok.
sabaha kadar gözüme gram uyku girmedi, her şeyden bir anlam çıkartmaya çalıştım. sabah oldu, dedem istanbula dönüyordu dedim ki ben de onunla döneyim.
aldık sabah erkenden biletleri, bindik otobüse. ben cam kenarındayım, ayçiçeği tarlalarını falan seyrediyorum yanımda da dedem gazete okuyor. hiç bakmam normalde, bakasım tuttu kafamı bir çevirdim, büyük puntolarla: "öleceğini hissetti bir hafta sonra öldü"
hayatımın en zor bir haftalarından biriydi. manyak manyak şeyler hissetmeyin arkadaşlar.
