diriye de hiç saygısı olmayan savcı tipidir. bu tipler genelde fakir halk çocuklarıdır. muhafazakar taşradan şehire gelir üniversitede okurlar ve kolay bir iş olduğu için stajı bitirip savcı tayin edildiler mi bir anda canavar kesilirler.
kültürel birikimleri neredeyse hiç yoktur. hayat deneyimleri de yoktur. insanları tanımazlar, anlamazlar, anlamaya çalışmazlar ve sevmezler.
antisosyal psikolojileri, çağdaş yaşama uyum sağlayamamanın verdiği kompleksler, ceberrut davranışlarının temelini oluşturur. devletin onlara sağladığı makamdan dolayı kendilerini dev aynasında görürler. ama, bilinçaltları, bir hiç olduklarını onlara derinden hep söyler durur. bu duyguyu sürekli bastırmaya çalışmak ve çevreye açık vermeme çabası onları sürekli sinirli ve gergin bir hale sürükler. bu onların giderek sertleşen kabuğu haline gelir.
onlara göre herkes suçludur. herkesi aşağılamak, ezmek isterler. öylesi düşünmek onlara heyecanla karışık bir zevk ve varolma enerjisi sağlar. elbette ki, savcı olmaması gereken hasta insancıklardır.
