kalp kırmak beğenmemek sürekli isyan etmek sevmemek yerine ölüm oldugunu hatırlayın bakın nasıl aklınız başınıza geliyor. ölüm var incitmeyin, sarılın.
insanı beyaz bir çaputa sarıp önceden kazılmış mezara yan yatırıyorlar. sırtına toprak, üstüne tuğla, üstüne tekrar toprak... kafanızı yorganın içine sokup 5 dakika beklediğinizde klostrofobiden nefes alma düzeniniz bozulur. ciğerinize öküz oturmuş gibi daralırsınız. üzerinize bir ton toprak atıyorlar. o toprağın altında çürüyorsunuz.
sizin cesedinizi morgda bekletirken arkanızdan eşiniz dostunuz, varsa evladınız ya da ananız babanız ağlıyor. siz buz gibi soğukta yatıyorsunuz. ankara'da haziran ayının sonuna geldik. gece kıçımız azıcık battaniyenin dışına çıksa üşürüz. buz gibi morgda çırıl çıplak yatırıyorlar adamı. sabaha kadar orada kokmayın diye bekliyorsunuz.
daha geçen gün size sarılan arkadaşınız şimdi mezarınızın başında ağlıyor. üzerinize 2 kürek toprak atabilmek için, tabutunuza 10 saniye omuz vermek için sıra bekliyor.
bilgisayarınız, cep telefonunuz, varsa eviniz arabanız hep toprağın üstünde kalıyor. bütün paranız pulunuz sizden sonrakilere bela oluyor. servet diye baktığınız ne varsa yukarıda bırakıyorsunuz. siz toğrağın altında çürüyorsunuz.
ölüm var arkadaşlar. ben bugün bunu gördüm. daha bayramda elini öpütüğüm adamı gömdüm.
