yine çok güzel filmlerden çok güzel karakterler yazmışsınız bakıyorum.
durun bu ortamı biraz bozmaya geldim.
komser şekspir filmindeki su karakteri üzmüştü beni en çok.
bu arada komser şekspir benim senede 3-4 defa izlediğim, hüzünlü sahnelerden sonra durdurup ilk izlediğim günü hatırlayarak uzun uzun düşündüğüm hüzünlendiğim bir film.
ilk izlediğim günü de anlatmak isterim bir gün siz değerli yazarlara.
bak abi! kız anasız büyümüş, ana sevgisi bilmez. baba polis kadir inanır, suratsız kara soyka sevgi nedir bilmez. baba da gitti mi ordan. dede, milletin dedesi tontiş olur bu orangutan tipli adam evde terör estiriyor. kızın yüzü bir gülmemiş. üstüne üstelik lösemi.
hayatta bir tiyatro da bir rol istedi, yarışmaya katılmak istedi onu da zenginin kızı mutlu orospuya verdiler.
her neyse yahu, baba kadir inanır. herkesin babası orospu çocuğu olacak değil ya. bir tiyatro kurdu. uyuşturucu satıcısı, orospu, kendini yakan memur, sokak cocukları, balici, mafya, polis
karma bir şey. oyunu çalıştılar.
kız sahnede öldü.
hayatta en çok olmayı istediğin yerdesin, ilk defa belki de bu kadar mutlusun, ulan ilk defa 20 senede 1 defa. orada da sonu getiremeyip ölüyorsun.
ve dahası 10 numara kızsın seni ilk öpen balici tipsiz bir şey :D
ölüyorsun,
baban, orospu, mafya, balici, sokak çocukları deden bile herkes mutlu.
yağmur altında mfö dinleyerek yürüyüp gülüşüyorlar.
mutluluğu herkesten çok hak eden sen ölüyorsun. en masumlarısın ama ölüyorsun. en az yaşamışlarısın ama ölüyorsun. en çok sevilenlerisin ama ölüyorsun.
