dayak yiye yiye soyalizme geçileceğini sanan bir grup öğrenci yine haybeye dayak yedi polisten bugün. okulunu okumayıp olaylara karışan bir avuç zavallı bunlar ama insanın içi acıyor yine de...
"once komünistleri alip götürdüler, ben komünist değildim, sustum.
sonra yahudileri alıp götürdüler, ben yahudi de değildim, sesimi cıkarmadım.
sonra bilim adamlarından seslerini çıkaranları götürdüler, ben sesimi cıkarmıyordum, ayrıca söylenenleri de doğru bulmadığım zamanlar vardı, karşı çıkmadım.
sonunda beni de alıp götürdüler, sesini çikaracak kimse kalmamıştı! "
bu şiirdeki anlamı çok iyi bilen ve belki de ilk öldürülecek/kaybedilecek olan gençlerdir. korkusuz yiğit güzel gençlerdir. yarın öbür gün sesini duyacak kimse olmadığında etrafına bakınan günümüz vurdumduymaz ve kaygısızlarına duyurulur ki direnmek insan olana yaraşır.
sünepe, korkak, cahil, yardıma muhtaç olmaktan utanmayan, gurursuz, onursuz, ezik insanların yapamadığı mücadeleyi yaptıkları için dayak diyorlar. Bi'nevi gelecekleri için dayak yiyorlar. Sen korkak, cahil olduğun için dayak yiyorlar. e tabi kuş beyinliler bunu algılayamaz.
