bu sorunsaldan mahrum olan kişi yemek yapan insandır.* bir de eve ahalinin gelip, içip sıçılmasıyla ertesi gün oluşan bulaşık yığını için sevilen, nazının geçebileceği kızları arayarak onlara verilecek ufak bir ziyafetten sonra bulaşıkları yıkatmakla sorun çözülebilir.
pes veya bilimum kağıt ve taş oyunları sonunda kaybeden kişi.
salonda plastik topla yapılan penaltı turnuvasında kaybeden kişi.
bütün gece uyumuş en zinde olan kişi.
kendine yeni sevgili yapmış kişi.
hiç derdi olmayan kişi.
sigarasını paylaşmayan kişi veya kişiler bulaşıkları yıkar.
ne nöbetçilik sisteminin, ne de yemek yapamayan yıkar kuralının çözemediği bir sorundur. evdeki hassasiyet sahibi arkadaşın kendini paralayarak zamanının çoğunu mutfakta geçirmesini sağlar. bu sebepten hassasiyetleri eşitlenmiş bireylerin aynı evi paylaşmaları evdeki huzurun vazgeçilmez unsurudur.
evdekilerin kız arkadaşlarını daha çok ilgilendiren sorunsaldır. lakin ev ahalisinin tamamı abaza ise çözüm batak, poker, tavla vs oyunların sonucuna bakar..
sırayla cozulebilecek bir eylem gibi gorunse de aslında hicbir zaman tam olarak cozulemeyecek olan sorunsaldır.zira sırayla itinayla secilen ev halkından biri -ya da bir kacı- bu sırayı ihlal edecek bir harekette bulunabilir.ornegin memlekete gitmek gibi..
dışarıdan yemek söyleyerek kökten çözülebilecek sorun. bu kez maddi kaynak sıkıntısı çekilir ama kabul etmek gerekir ki, hiç bir çözüm mükemmel değildir.
yemeği ya da sofrayı hazırlamayanın yıkaması en adildir.ya da hiç kimsenin yıkamaması durumunda zamanla biticek olan temiz tabak çanaklar yüzünden, herkesin ihtiyacı olanı kirliler arasından alıp yıkayarak çözülcek sorundur.
bizde ilk başlarda yemeği yapmayan bulaşık yıkar mantığı vardı. yemek yapmadığım için tabi hep bulaşıklar bana düşüyodu. sonradan bunu ne olursa olsun sırasıyla yapmaya karar verdik. bende yemek yapmayı öğrenmiş oldum. mutlu mesut yaşadık.