kimin kurduğuna, kimin yediğine, ağırlanacak kişinin uyuzluğuna ve pimpirikliğine bağlı olarak değişen sofradır.
bazısı için o sofra bir donatılır, hazırlanır ki... evini dahi aramaz. en azından bir süre.
sonra ay sonu yaklaşır. ağzıma sürmem dediğin ayçiçek yağını "olmaz ya bişey olmaz" diyerek kullanmaya başlarsın. 3 TL'ye tavuk tırnağı alırsın nugget adı altında; onu yaparsın 2 kilo makarnanın yanına.
sipariş verip 1 saat içinde doyarsın ama ertesi gün için yiyecek alacak paran kalmaz. derbeder olursun bir anda; üstün başın kir içinde kalır. ne hikmetse?
sonra yine ay başı. yine güzel sofralar. bazen iyi bir arkadaşın için evden gelen erzaklar sergilenir sofrada. 1 avuç donmuş et padişah yemeği sayılır. senin için et erzağını kullanan birisini sevmek zorundasındır zaten, o senin dostun olur.
misafirlerim için elimden geleni yapıyorum şahsen. 6 gün bulgur pilavı yerim ama misafiri iyi ağırlarım. sırf bu yüzden 3lü olarak aldığım tabakları 6lı sete çevirmek için aileme yalvardım. almadılar. haklılar. çeyiz mi bu dediler. çok haklılar.
benim gördüğüm mutfakta kurulmuş kahvaltı çeşitleri olan ve hiç kaldırılmayan bi sofraydı.
evet en büyük özelliği hiç kaldırılmazdı. en aklımda kalan yiyecekte, ermenekli arkadaşın evinden getirdiği zeytinyağı içinde yüzen kırma zeytindi.
efendim geçen gün gene çok sevgili öğrenci arkadaşlarımın açtığı otantik bir kafe olan '' öğrenci evi sofrası ''ndaydım. içerisi nasıl hoş döşenmiş nasıl hoş döşenmiş anlatamam. etrafa saçılmış boş bira şişeleri ortama inanılmaz soft bir hava katarken yürürken ayağınızın altında kırt kırt şeklinde sesler çıkaran cips ve kuruyemiş artıklarıyla bezeli yer döşemesi sizi alıp götürüor başka diyarlara.
duvarlardaki che, dünyayı kurtaran adam, paris hilton posterleri ve saatli maarif takvimi inanılmaz bir kombinasyon sergilerken köşede duran erzincan et pazarı promosyonu duvar saati bu kombinasyonu tamamlayan sihirli bir unsur.
ve tabiki geliş amacımız olan yemekler işletmenin sahiplerinden pek sevgili dostum keçi peynirli ,süt danası madalyonlu meksika usülu rosto ( beyaz peynir lan buu) ile başlamamızı öneriyor hemen dalıyoruz inanılmaz bir lezzet harika diyorum ardından , sevgili aşçımız bize kendi elleriyle yaptığı italyan mutfağının değişmez lezzeti kalamarlı risottoyu sunuyor ( sade makarna , yağda yok evde yapışmış ).tatlı diyoruz sevgili işletme ortağına heyecanla tatlıyı bekliyoruz ve anlamsız bir şekilde '' nahhh '' yapıyor bize baş parmağını işaret ve yüzük parmağının arasına alarak. kalkıyoruz sonra '' öğrenci evi sofrası'' gidilesi görülesi bir yer.
besin degeri olarak genelde du$uk olsa bile ozellikle sabahlari kör olmu$ gozler ve jiklesi cekilmi$ eski araba gibi isinmaya cali$an beyin e$liginde edilen aptal muhabbeti cok degerlidir. her ne kadar ogrencilik donemlerinde bu duruma isyan edilsede yillar gectikce ozlenen kral sofrasi olarak hafizalara kazinir.
