elbette insanı sevindiren durum. ama biraz daha geniş açıdan bakmakta da fayda var.
uzun süredir tanıdığım bir arkadaşım geçen gece bulunduğum mekana yeni kız arkadaşıyla geldi. aynı masaya oturduk. arkadaşım ve kız el ele tutuştular, bir iki defa kızı yanağından öptü hatta. bu arkadaş benden 2-3 yaş küçük, yeni sevgilisi 22 yaşında, üniversite öğrencisi çok güzel bir kız... aynı yaşlardaki kızların çoğu benimle yaş farkını göstererek araya duvar örerken, bir defa bile gülmezken, bu arkadaşımın yaşları 19 - 26 arasında değişen kaç kızla çıkıp yattığını hatırlamıyorum.
mutlu olsun. mutlu olsun elbette de ondan aşkı ve seksi eksik etmeyip beni yalnızlığa iten evrene ben şimdi nasıl öfke duymayayım ? nasıl kendimi iyi hissedeyim ?
yoksa mutlu olmasına bir şey diyen yok. ama onun düğününe gittiğimde de, öldüğümde de yalnız olacağımı bilmek ve sorumlunun ben olmadığımı anlamak canımı çok yakıyor. ne diyebilirim ki ?