patatesi bilmem de, yemek yapabiliyor olmakla övünen kız modeli tiksinçdir. yıllarca yalnız yaşadım aç yattığımı hatırlamıyorum. öyle pizza, kebap olayınadan bahsetmiyorum, bildiğin güzel yemek yaparım ve bunun bir yetenek olduğunu düşünmüyorum.
ben de cok guzel yerim canim hadi gidelim ve bana patates kizart denilesi kizdir.
-buraya patates kizartmasini yemek yerine koymuyormuscasina yaziyorsunuz ya, hatfasonları kahvaltida patates kizartmasi yemek icin gun saydiginizi nasil unutuyorsunuz anlam veremiyorum.
zaten onemli olan patatesi kizartmak degil, yanında arnavut cigeri ile sogan sögüs yapmaktır ki bana bunlarla gelsindir.
demesin kızlar böyle şeyler dediğim hede.
bir pilav yaparım bayılırsın böyle tane tane, ooo karnıyarık ve bamya bende parmaklarını yersin, mantı açarım tabiii nefis olur, mezelerim enfestir, lezizdir, güzeldir, harikadır vesairedir...
soğandır salçadır nihayetinde. tuzdur undur sudur sonucunda.
el lezzeti diye bir şey vardır. öyle herkeste yoktur bu meret.
yemek yapmaya başlarken besmele çekilir, "Benim elim değil, Fatma Ana'mızın eli" denir.
güzel olursa ne ala, olmazsa da değmemiştir o hikmet ele; ama nimettir hakikatte.
eline sağlık denir.
denmemeli öyle çok güzel patates kızartırım diye. *
