şu dünyanın en eğlenceli, en güzel şeyleridir. mesela, küçük bir yeğenim vardı. kafasına dokununca eliyle elimi iterdi, tekrar tekrar dokunduğunda sinirlenerek aynı şeyi yapar en sonunda da ağlamaya başlayıp o küçücük ayaklarıyla tekmeler savururdu. çok komik gelirdi bana ve aile bireylerine.
bu yazarlar da öyle işte. dokun, dokun ciddi ciddi karşılık versinler. dokundukça karşılık versinler ve eğlen.
bu yazarlar; depremde yıkılan camilerin kuran'ı çökertmediğini kanıtlamak için uzun uzun yazılar yazıyorlar, cinlerin bilimsel kanıtının olamayacağını çünkü metafiziksel bir şey olduğunu anlatmak için uzun uzun yazılar yazıyorlar, evrim teorisinin yalnızca bir teori olduğunu kesin bir gerçekliğe varmadığını belritmek için iki paragraf yazı yazıyorlar.
tek yapmanız gereken dokunmak. siz dokunur dokunmaz ne kadar haşin bireyler olduklarını göstermek için 2 yaşındaki çocuğun bile anlatmakla uğraşmayacağı şeyleri ciddi ciddi anlatmaya başlarlar.
hayat felsefemi değiştirdiniz. siz söylemeseniz yıkılan camilerle islamı çökertecektim, cinleri cam fanusa koyup üstlerinde radyoaktif maddeleri test edecektim. ilahi siz.
