kesinlikle anneanne / babaanne evi kokusudur. o evlerde garip bir koku olur hani tarif edemezsin ama nerede koklasan tanırsın ve çocukluğuna dönersin. işte öyle bir şey...
sıcak ekmeğin içerisine sürülmüş yağın yaydığı enfes kokudur. okuldan gelinir gelinmez girişilen mahalle maçlarına verilen tek ara annenin elinden o enfes kokulu eppeği alma boşluğuydu..
sabahları kakaoulu kek kokusu ile uyanmak rahmetli anam her pazar sabahı ben çok seviyorum diye kekek yapardı. bir an kokusu geldi burnuma ve onu çok özlediğimi hatırladım tam tamına 20 yıl oldu.
insanın hayatında duyunca ürperdiği enstrümanlar vardır. şiirler, tınılar ve şarkılar vardır.
görünce dona kaldığı, birkaç saniyeliğine herşeyi donduran sokaklar vardır. ve koku.. anlarla, anılarla bütünleşen.
mesela; kekik bana teyzemin kızı, fidan'ı hatırlatır. küçükken bizim için kekik toplardı. yaz tatillerinde geldiğimiz zaman, ellerindeki yaraları gösterirdi. kekik koparırken olmuş o yaralar.. kekik kokusu demek, fidan demek oldu. Reyhan kokusu teyzemi hatırlatır. kınalı elleriyle, yaz boyu toplayıp kuruttuğu reyhanları, ufalardı savura savura. nane ve sumak anneannemi hatırlatır. kayısı çekirdeği çocukluğumu hatırlatır. portakal kokusu çok sevdiğim birini.. kokuların beynimizde tüm duyulardan daha az ve daha net fakat daha kalıcı bir iz bıraktığına eminim. vaktim olursa, ileride çocuklarıma bırakacağım bir kokuyu ben de seçeceğim.
hislerine uyananlar günaydın. hepinize aydınlık bir sabah olsun. burnunuzda tüten her şeye de selam olsun.
Çocukken her sabah kahvaltıyı yengemlerde yapardım. O yüzden kahvaltıya dair ne varsa çocukluğumu hatırlatır. Çay demi kokusu, sucuk, patates kızartması, bi de bunlardan ayrı olarak domates çorbası kokusu.
