eskiden devlete ait bir fabrikaydı. bahcelerinde her çeşit çicekler,ağaçlar vardı. aynı fabrikanın özelleştirildiğini de gördüm. mezbeleye döndü şu an büyüdüğüm sokaklar.
hala bulunduğum esnaflarının bir bölümünün hala aynı şekilde kaldığı, tek farkın eskiden top oynarken topun camlarına çarpasından dolayı bize kızmasından ibaret olan sohbetimizin, artık hayattan ekonomiden vs. konulara geçmesidir. girildiği zaman sokağa sanki evine girmiş gibi hissetmektir, çünkü evinden çok o sokakta geçmiştir çocukluğun, susadığında herhangi bir esnafın dükkanına girip içmişsindir suyunu, meyve ihtiyacını sokaktaki ağaçlardan karşılamışsındır, o sokak büyütmüştür seni, unutulmazdır. . .
MEMLEKETiMDE HALA MASUM VE iÇTEN OYUNLARIN OYNANDIĞI SOKAKLARDIR. GiTTiĞiMDE HEP TAZE BULURUM ANILARIMI. EN iZBESiNDEN EN GÖSTERiŞLiSiNE ÇiVi ÇAKILMADAN DURMAKTADIR ANILARIMIN AYAK iZLERi. GEÇEN SENE GÖMDÜĞÜM GAZOZ KAPAKLARIM AKLIMA GELDi, EŞELEDiM EL YORDAMIYLA HAZiNEMi, PASLIDA OLSALAR HALA KOYDUĞUM YERDEYDiLER. ÇIKARMAYA KIYAMADIM, TEKRAR BÜYÜK BiR MUTLULUKLA KAPATTIM ÜZERLERiNi. BAZEN ANADOLUMUN ÇiVi ÇAKILMAYAN KASABALARININ BÖYLE HiÇ UMULMADIK AVANTAJLARIDA OLABiLiYOR.
geçenlerde gittiğimde, o güzel sokağın köyden şehire yaşam göcünün ne kadar etkisinde kalıp ne hale geldiğini gördüğüm ve beni gerçekden üzen sokaklar.
