Hazırlıkta birinci dönem vize speaking konumdu , çocukluğunuza dair özlediğiniz birşey var mı ?. Soruyu gördüğüm an aklıma gelen ilk şey kırmızı botlarım vardı onlar geldi. Kırmızı bottan girdim babamın onlara yurtdışından getirdiğinden falan çıkmıştım . Bol ter dökmeli , kekemeli bi 10 dakikaydı.
Odamda yalniz yatmayi hic sevmezdim. Zaten 8 yasina kadar annemle babamin arasinda uyudum belki 9. Hep kendi odam vardi bebekken bile ama hic sevmedim odami. Hatta neden ablamla ayni degil odalarimiz diye hep uzulurdum.
Simdi ise ben odamdayken odamin kapisi acilinca sinir krizi geciririm veya biriyle uyuyamam kolay kolay.
Kafamı balkondaki demirlere sokmak.
Kafamın orada kalacağı korkusuna rağmen bu adrenalini hissetmeyi seviyordum.
Evdeki Yumurtaları kimse görmeden alarak "çamur pasta" yapmak. En büyük zevkim çamur pasta yapmaktı o zamanlar.
Hatçetavuk adında bir tavuğum vardı, onu küçüklüğünden beri severek insanlara alıştırmıştım. Kaçmazdı hiç diğerleri gibi, kucağıma alır gezinirdik tavuk ile beraber.
sabahları erken kalkıp çizgi film izlemek
yaz günleri akşam ezanına kadar sokakta top oynamak
gelecek kaygısı olmadan kafayi yastığa koyup hemen uyumak
soba üstünde pişen kestane
bayramlarin heyecani, harçlık ve şeker toplamak
taso, tusubasa, atari, ilk bisiklet vs. vs.
çalı çırpıdan, evdeki kumaş parçalarından bebek yapmak.
anneannemin bahçesinden kollu bacaklı bir dal parçası bulurdum, kumaşı sarardım, elbisesini kendi ellerimle dikerdim, iplikten ve bezden ayakkabı, kalın ipten bir tutam aynı boyda kesip çeşitli renklerde (sarı, siyah, kahverengi, kızıl) ve bazısına salınık bazısına atkuyruğu saç, iğne iplikten de ağız göz yapardım.
birike birike bir sergi oluşturmuşlardı.
şimdi parçaları nerelerdedir, nerelere karışmıştır bilmem.
-Kaykaya oturarak yoldan aşağı kaymak.
-geceleri saklambaç oynamak.
-mahallenin ele başı ilan edilip azar işitmek.
-mora toplayıp, satmak.
-ağaç ev hayalleri kurmak ve planlar çizmek.
VS VS diye uzar gider.. Kısacası her güne bir macera sığdırmak. Çocukluğumu çok özlüyorum kuru kuru bir özlem değil, cidden özlüyorum.