Kendimden 6, 7 yaş kadar küçük kardeşim doğacağı zamanlarda, ailem doktora kardeşimi kıskanmamam için nasıl davranmaları gerektiğini sormuş. Doktor ise benim istediğim bir şeyi kız kardeşim doğduğu zaman bana hediye etmelerini söylemiş, sonra da kardeşimin hediyesi olduğunu söyleyecekler falan...
ben de o zamanlar voleybol topu istemiştim, doğum sonrası eve geldiğimizde de gardrobun içinden voleybol topu çıktı! Aman allahım kardeşim getirmiş bunu bana!
Ama dur o çok küçük... nasıl getirmiş olacak?
Soruları ve şaşkınlıkları sırasında vardığım en mantıklı sonuç annemin fenerbahçe lisanslı voleybol topunu doğurmasıydı... sonuçta sadece küçük bir bebek karnını o kadar şişiremezdi...
Zaten çocuklar da koltuk altından çıkıyordu :(
Aynı haftalarda,
Yine kıskanmayayım diye benim daha güzel olduğumu söylemeleri sonucu 10 günlük olan kardeşimin yüzünü "benim kardeşim çirkin değil bir kere" nidaları ile annemin rujuyla boyayıp, makyaj iyice kurusun diye de üzerine yastık koymam, az daha ölecek olması :((
9-10 yaşlarındayım ve yaz tatilimi Adana Meydan mahallesinde teyzemin yanında geçiriyorum.Bir gün sokakta ki bakkala gittim ve çikolata aldım sonra parayı uzattım ama bakkal kabul etmedi , istediğimi alabileceğimi ve para vermeme gerek olmadığını söyledi. Elimdeki çikolatayı bırakıp koşarak tüm mahalleye ' bakkal bedava ' diye artık nasıl bağırdıysam bir anda tüm cocuklar bana doğru koşmaya başladı ve onlarla bakkala geçip elimize ne geçiyorsa cebimize attık, o anı sanırım hiç unutamam. Bakkalda ki kadın, çocukları kovalamaya çalıştı ama çoğu kişi çoktan ceplerini doldurup kaçmıştı. Sonradan anladım ki teyzem canım ne çekiyorsa alabilmem için bakkala veresiye açtırmış ve ogün teyzemi resmen zarara uğratmışım.
Gözlüklü ayıcığımı hep gerçek zannederdim ve her üstüne bastığımda öl öl seni artık sevmiyorum deyip daha sonra haksızlık ettim diye ağlardım. Çocukluk işte.
bayramlarda harçlık toplardık kardeşimle beraber.Ben yaşça büyük olduğum için bana daha çok harçlık verirlerdi.Ama nedense bayramın sonunda kardeşimle harçlıklarımızı karşılaştırıp ben aradaki farkı ona verir böylece harçlıkları eşitlemiş olurdum.Geri kalan harçlığımla da anneme çapa marka iplik alırdım.Allahım ben hakkaten ne kadar safmışım.
hediye olarak gelen borcam'ı annenin başka birisine götürmesi, "bunu bize ayşe teyze getirdi ama bizde aynısından vardı." demek ve ayşe teyzenin de orada olması. duble gaf.
