orta okulda öğretmen sınıftan bir çocuğu ve oturduğu sandalyeyi kendi masasının üzerine çıkardı. çocuk masanın üzerinde sandalyede otururken bize "bu arkadaşınız kara kalem olarak çizin" dedi. yaptığım çizim o kadar güzeldi ki okul duvarında hala asılı. 20 sene oldu.
edit: sadece çocuğun sol ayağını kağıda sığdıramadığım için yarışmaya gitmemişti.
iki dağın arasından hoppala diye çıkan güneş.. ve güneş cıvıl cıvıl iken evin bacasından duman çıkması.. çocuktuk , toyduk , mutluyduk oysa.. çok üzgünüm şimdilik.
müstakil ev
henüz müteahhitlerin girmediği bir orman
hes projesi adı altında yağma edilmemiş dereler
imara açılmamış yaylalar
emisyon değeri üzerinde oynama yapılmış araçların kirletmediği temiz bir hava.
