dünya bir sınav yeriyse iyi olması için kötü zorunludur. ancak iyi ve kötüyü zorunlu kılan yine tanrının kendisidir.
siz hayatta kalmak için bir şeyler yemek zorundaysanız bu kaderinizdir, ne yiyeceğiniz ise özgür iradenizdir gibi düşünürsek. o halde senin özgür iraden bir şeyler yiyerek hayatta kalmanın ötesine geçemiyor.
yani bu iştahlı örnekte anlatmak istediğim, tanrının iyi veye kötüyü yaratması insanı yarattığı gerçeğinin üstünde olmamış oluyor ve insanın iyilik veya kötülük yapmasının sebebi özgür irade olsa bile tanrının buna imkan sağlaması ve bu yönde amaç gütmesi onu suçlu yapıyor.
bir nevi senin üstünde bir irade varsa senin verdiğin kararlar anlık olaylara sebep olsa bile asla üstünde olan iradenin sana çizdiği yolun dışına çıkamamış oluyorsun.
işte bu çocukların olayı da aynen böyle, birileri vahşi olacak ki iyi kötüden ayrılsın demek insanın da üstünde bir sebep gerektirir ve tanrının karışmamasının altında ters bir mantık yoktur çünkü böyle istemiştir.
Kendisine Anlatılandan öteye gidemeyip sorgulamayan beyinciklerin sorunsalı olabilir bu tür şeyler. Okumamak ya da okuduğunu ters anlamaya çalışmak ne büyük bir ihanet yaratanın eseri olan akla!
tanrının imtihanı falan değildir. ben bu suçu bir inanmayan olarak, doğal olarak insanlara yıkıyorum. ama bir anlığına inandığımı farz edelim. bir çocuk neden istismar edilir ? ailesini sınamak içinse, ve çocuk zaten cennete gidecekse çocuğum tüm bunları yaşamasına ne gerek vardı ? yani o zavallı evlat zaten cennete götürülecekse bu dünyaya gönderilip neden acı çekti ? sorulması gereken sorular bunlar.
