bu dunyada yasanabilecek en guzel duygu. daha guzel bir duygu yoktur. bol zahmetli bir 9 ay sonrasinda sancilariniz baslar. isin en zor kismi budur aslinda. sular seller gibi terlersiniz , tam sanciniz hafifler - o arada 2 yudum bir seyler atistirilir- . karniniz actir cunku. ama atistirdiginiz seyleri daha yutamadan gene gelir sanciniz.
2 gun sanci cekmis biri olarak aklimda sancisi kaldi. sonra su gibi terliyorsunuz. hatta bir kisim kilolar ter olarak gidiyor diye dusunuyorum. sancidan mi bayilirsiniz , yoksa uyusturur mu bu agri hissi sizi bilinmez fakat ayilinca karniniz bos , yaninizdaki besik doludur. hemsire kucaginiza getirir eserinizi. onu ilk kucaga alis , ilk koklayis..
iciniz isinir.. dunyanin en guzel kokusunu siz kokluyorsunuz o anda. yok boyle bir duygu yeryuzunde.
Ilk goruste askin ta kendisidir. Sonrasında yaşananın özeti ise şudur: ben daha önce kimseyi sevmemisim meğer. Ve kimse de beni sevmemis de ben farkında değilmişim.
Bir gün kendimi kaptırmış zaping fırtınaları estirirken televizyon karşısında bir an Discovery de dur dedi bişi...
Bi baktım doğum anını veriyorlar, hiçbir sansür olmadan...
-
çocuğun doğduktan sonra benim kendime gelmem discovery juniorun ergenlik dönemine girmesiyle eş zamanlıdır neredeyse.
-
Anam nedir o öyle alien gibi, sonuçlarını ve getirilerini düşünmediğimizde doğum gerçekten çok iğrenç ve sancılı bişi.
-
Allah hatun milletine zeval vermesin...
illaki kendine göre zorlukları vardır ama zorla doğurtmadırlar bu çocuğu size. eve bir hayvan bile alsanız ona olan sevginiz için zorluklarına katlanırsınız. dolayısıyla sevdiğiniz için zorluklar zorluk gibi gelmez. bu noktada (anne karnındaki kısmı ve doğurmayı kastetmiyorum) doğurmaktan sonraki bakım aşamasına gelirsek yani maddi durumu yeterli seviyede olan insanlar için o kadar da çetrefilli bir olay değildir. ama hayatta her bokun çok zor olduğunu söyleyip abartmayı seviyor bazı insanlar.
yaşıtımın biri karşıma geçip vay benim hayatım şimdi prensesler gibiymiş. doğurunca çok değişecekmiş hayatım. bu insanlar ne kadar boş konuşuyor ya. ben daha evlenmemişim adam gelmiş çocuk yaparsam nolur bana onun felsefesini yapıyor. herkes sen mi kardeşim. ben yapmıycam belki . kime göre , neye göre prenses hayatı? yaşadığım hayatı da bi görse olsa olsa kül kedisi masalının balkabağısız hali falan olur.
evlenip çocuk yapınca bir haller oluyor bu millete de. bir oda dolusu ansiklopedi bitirdim, altmış yaşına geldim falan sanıyor bazıları.
şimdi neden gece gece buna sinirlendiğimi de anlamadım ama saçma ve komik geldi. sinirlenmiyim diyorum ama çok boş konuşuyorlar valla.
eski hayatını al bir kenara at demektir. hamileyken hayat ne zor oldu benim için diyordum. doğum yaptım hamilelik zamanlarımi mumla arar oldum.
ama anne olmanın şartı bu. ne yazikki kolay doğmuyorlar ve kolay büyümuyorlar. En son doğuma gideceğim gece deliksiz ve telaşsiz uyudum mesela.
