haklı ailedir. Benim ailem de böyleydi, sonuçta ortalık pedofilili sapıklarla dolu. Onu bırak tinerciler, sarhoş sürücüler derken güvenli değil sokaklar. En güzeli oyun parkına götürüp başında durmak ya da evin bahçesinde oynatmaktır.
"korku olacak tabiki ancak çocuk sokağa çıkmadan nasıl sosyal olacak yada düşmeyi kalkmayı nereden öğrenecek nasıl bağışıklık kazanacak?" gibi sorular duyabilecek ailedir.
Çocuğu sokağa oynamaya gönderip evde evlilik programı izleyip komşularla dırdır yapacağına günde 1-2 saati çocuğuna ayırıp oyun parkında çocuğuna göz kulak olması gereken ailedir.
90 lı yılları da bırakın 2000 li yıllarda bizim çocukluğumuzda yaşlısı genci çocuğu herkes sokakta olurdu geceleri oyunlar oynardik. Yaşlı kadınlar bir yerde oturur genç kızlar kendi aralarında sohbet ederdi. Küçücük olmama rağmen eve 1 de girerdim çünkü en güvendiğimiz yerdi mahallemiz. Fakat şimdi ne o tür mahalleler ne de o komşuluklar kaldı.Artık ben de çocuğum olsa göndermem.
Geçen çocukluğumun geçtiği mahalleye gittim üzerinden yıllar geçmiş köşe başlarında mahallenin delikanlıları sabaha kadar dikilirdi artık yoklar. Sabahtan akşama kadar kapı önünde yaşlı teyzeler çekirdek yer muhabbet ederlerdi artık onlarda yoklar. Her yerden çocuk sesleri top sesleri yükselirdi onlarda yoklar. Eskiden sepetler vardı susayan acıkan çocuklar bağırırdı annelerine su sal yemek sal diye onlarda yoklar, ne baloncular kalmış, ne torpiller. o güzelim mahallenin baştan aşağısı zenci ve suriyeli dolmuş. Bizimkilere ne oldu bilmiyorum ama her köşe başında iri yarı zenciler ile göçmen suriyeliler. istanbul'un bir çok semti artık böyle ne yazık ki nasıl bu ortamda çocuğunu güvenip dışarı yollar ki insan.
biri tarafından intikam uğruna kaçırılıp öldürülebilir.
biri tarafından kaçırılıp tecavüz edilebilir.
belediyenin açtığı çukura düşüp ölebilir.
kafasına gaz kapsülü denk gelip ölebilir.
türkiye eski türkiye değil efendim.
ülke ne üdüğü belirsiz mahluklar ile doldu taştı.
edit: ne oldu lan gücünüze mi gitti.
türkiye eski türkiye mi!
hergün çocuklar, gençler ölüyor öldürülüyor.
vicdan denen şey kalmadı.
insan canı almak normal geliyor herkese.
Köy şehir farketmez, sorumluluk sahibi, ebeveyn olmanın bilincini taşıyan her ailedir. Hata şansınız yoktur.
Günümüzde daha çok habere konu olup daha çok korkuyor olsak da bunlar her zaman vardı. Akıl baliğ olana kadar çocuk göz önünden ayrılmamalıdır. Koca kızlar erkekler olunca bile kırk tembih alırız yediğine içtiğine dikkat et ilaç atarlar bayıltırlar derler. Sıkılsak da ana baba olmak böyle bir şeydir.
Şimdiki anneler külfet görüyorlar çocuklarını. Daha 3 yaşında kreşe sepetleyip, 6 yaşında yetişkin muamelesi yapıp sokaklara bırakıyorlar. Öyle bıkmışlar evlatlarından, öyle zincirlerini kırıp bu sorumluluktan kurtulmak isterler.!
Bizler sokaklarda yaşar oynardık. Ama o sokaklardan çekirdek çitleyen, çayını içen, kaldırıma oturup çetiğini ören teyzeler eksik olmazdı.
