mutlu mutlu el ele tutuşarak gezen insanlar görüyorum çevremde hayaller kuruyorlar birlikte bir kaçı çok yakın arkadaşlarım anlatıyorlar ilişkilerini onların anlattıklarını kafamla tastikliyorum peki ama yüreğim?
yüreğim her defasında kendi yaşanmışlıklarıma götürüyor beni onlar gibi bende hayal kurardım , onsuz yaşayabileceğime inanmıyordum, beni sevdiğine o kadar emindim ki gitmek kelimesi sanırım ilişkimiz için kullanabileceğim en sn kelimeydi onlar gibi. peki ya ne oldu hayallerime hani umutlarım vardı nerdeler en önemlisi sen nerdesin? kiminlesin şimdi,hayal kuruyor musun sende? yoksa sonu bizi bile şaşırtan ilişkimizden sonra sende mi yitirdin düşlerini? herşey bitiyor diye mi başlıyorsun her bir güne. çevrende ki mutlu hayatları kıskanıyor bir yandan onlara acıyor diğer yandan da belki diyor musun? bitti dediğin günden beri soruyorum bunları hergün bazen cevaplarım beni bile şaşırtacak derece acı oluyor ama cevapları ne olursa olsun her aşk ayrılığa mahkumdur. yaşarken bunu görmek istimeyiz sona yaklaştıkça hatırlar ve olabildiğe kaçarız ama hayat bu tökezletme ustadır.
