Babıali Kültür Yayıncılık' tan çıkan bir dündar aytar romanı.
--- alıntı ---
"Bu kitabı yazmamın iki nedeni var. Bir tanesi; bir gün bir adam bana nereli olduğumu sordu. Ben 'istanbulluyum' dedim. 'Annen baban nereli?' dedi. Onlar da istanbullu dedim, inandıramadım. O zaman dedim ki kendi kendime bir şeyler göstermemiz lazım bu dünyaya. ikincisi de; bazen arkadaşlarla yürüyüşe çıkıyoruz, sürekli buraya bu kadar şey dikilir mi, nasıl oldu da Kalamış koyunu bu hale getirdiler, bak adam bizim denize girdiğimiz yeri doldurmuş, şu Moda burnunun haline bak, denize girilmiyor, yoldan geçilmiyor, geldiler Dolmabahçe sarayı' nın arkasına otel yaptılar diye devamlı isyan halinde dolaşan huysuz ihtiyarlar şeklindeyiz. insanların davranışları da bizi etkiliyor. Teşekkür etmeyi, selam vermeyi bilmeyen insanlarla karşılaşıyoruz, şehrin emniyeti çok bozulmuş. Tramvay meselesine gelince; benim anlattığım yıllarda istanbul' da ulaşım geniş bir tramvay ağıyla sağlanıyordu. O zamanlar istanbul, büyük gelir farklılıkları olmayan, homojen bir şehir. Milyonerinden memuruna, askerine kadar herkes tramvaya biner. Özel otomobil yok. Birinci ve ikinci mevkiden oluşan tramvay rahat ve ucuz bir ulaşım aracıdır."
--- alıntı --- *
