1922 de Reşat Nuri tarafından kaleme alınan 1964 de siyah beyaz olarak Türkan Şoray ve Kartal Tibet’le çekilen,1986 da Kenan Kalav ve Aydan Şener in rol aldığı dizi şeklindeki romandır.
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1574419/+
Bana kitap okumayı sevdiren kitaplardan bir tanesidir. ilk kez ortaokulda okumuş ve çok sevmeme rağmen biraz ağır bulmuştum. Sonra lise ve üniversite de tekrar tekrar okuyup çok sevdim. Atatürk’ün de çok sevdiğini öğrendiğimden beri başucu kitabım oldu. Birkaç ayda bir okuyorum.
en son 12 yaşlarında okudum. çoğu kişi gibi benim içinde yeri özel. aslında unutkanlık huyum olmasa tekrar satın alıp bu sefer daha aklı başında okumak istiyorum. yine aklıma girdi bak hoff.
Feride'nin; küçük yaşında ana babasını kaybetmesine, nişanlısı tarafından uğradığı ihanete, atılan iftiralara, namusuna uzatılan dillere, doğurmadan analık yaptığı munise'nin ölümüne, babası yaşındaki bir adamla evlenmesine rağmen güçlü duruşu ve yüzünden solmayan tebessümü bana hep güç vermiştir.
Feride'nin bir kadın olarak nelerin üstesinden geldiği ve ayaklarının üstünde durduğunu görmek benim umutlarımı arttırır.
Feride sadece bir kitap karakteri değil benim için.
Ömrünün sonuna kadar sadece bir kitap okuma hakkın olsa neyi seçerdin deseler; çalıkuşu derdim.
Nişanlısından nefret ettiğini zannederken aksine onu çok sevip, köşe bucak kaçma sebebinin ne yapacağını bilemez durumda oluşunu kitabının en sonlarında şöyle itiraf ediyor:
-yanlış, çok yanlış bir iş tuttuğumu bugün artık itiraf edeceğim. Ben her şeye rağmen seninle mesut olabilirdim. Evet, her şeye rağmen seviliyordum, sevildiğimi de bilmiyor değildim; fakat bu bana kâfi gelmedi. istedim ki çok, pek çok sevileyim, kendi sevdiğim kadar değilse bile ona yakın sevileyim. Bu kadar sevilmeye hakkım var mıydı? Zannetmem. Ben küçük, cahil bir kızım.
Ben seni sevmesini, senden ayrıldıktan sonra öğrendim. Yaptığım tecrübelerle, başkasını sevmekle sanma sakın. Gönlümün içindeki ümitsiz hayalini sevmekle.
Biz asıl bugün birbirimizden ayrılıyoruz. Ben asıl bugün dul kalıyorum. Bütün olan, geçen şeylere rağmen sen yine bir parça benimdin. Ben bütün ruhumla senin...
ilk defa 1922'de Vakit Gazetesi'nde tefrika edilmiş ve 1923 yılında kitap haline gitirilmiştir. Ana karakter Feride'nin hayat yolculuğunu bize anlatmaktadır.
Feride'nin bir ideal olarak öğretmenlikte devam etmesi takdire şayandır ama daha çok olarakta aşka ağırlık verilmiştir. Güzel bir kitaptır. Feride'nin vatan hizmetindeki gayreti örnek alınmalıdır.
Masumiyet. Kitaplıkta gözüme iliştiği her an tebessüm ettiren roman. Birden çok okutturan kitaplardan.
Atatürk'ün yanından ayırmadığı romanmış bu arada.
Okurken kendimi buldugum iste ben buyum dedigimdir. Feridenin idealistligi, ne olursa olsun yoluna devam etmesi, en onemlisi bir kadin olarak hayatta tek basina ayakta durabilmesi.. ve daha bircok yani. En sevdigimdir. Resat nuriden allah razi olsun.
Beni kâh ağlatıp kâh güldüren eşsiz bir başyapıt. Reşat nurinin kaleminden yazılmış bir eser. Kim ne derse desin kitap bir harika. Okumalarla insanı bambaşka yerlere sürükleyen ve adeta bir film izliyor zevki veren bir eser benim için.
içerisindeki biraz yaramaz ama bir utnangaç, iffet timsali bir kız. Utandığında elleriyle yüzünü kapaması masumiyetinin bir göstergesi. Evet, o feride. Çalıkuşu. ya da gülbeşeker mi demeliydim? Ve doktoru var bide babası da denebilir. O da çok iyi bir ihtiyar. şapşal kamuranı da unutmuyoruz tabii. Kitap her şeyiyle harika bir baş yapıt. Belkide beni en çok ağlatan ve güldüren bir kitap oldu bu. dudaklarım gülerken gözlerim ağladığı zamanlar saymakla bitmez. Kitabımın üzerine damlayan göz yaşlarım hele.
Ey reşat nuri! Diğer eserlerini bilmiyorum ama bu eserini hiç unutmayacağım...
En güzel bölümleri yobazlara ve irticaya karşı verdiği mücadeleyi anlatan kısımlardır.
Bu bölümler 2013'te çekilen güzelim romanın adını taşıyan rezillikte elbette ki yer almaz.
