Ömür törpüm. kurtulmak için hemen hemen her şeyi deniyorum ancak kurtulamadım sadece biraz daha dizginleyebildim diyebilirim.
Çabuk sinirlenir ama hemen de yumuşarım saman alevi gibi yani. Sinirli olduğum o kısa anda da ağzıma geleni söylediğim önüme geleni ezdiğim için iş işten geçmiş oluyor maalesef.
Hoş bir durum değil ve insanlara geçimsiz bir insan tipi profili yarattırıyor.
Bir insan neden kendisine insan gibi davranan birine durup dururken ters hareketler yapıp daha sonra o kişiyi kendisinden uzaklaştırınca pişman olur?
Sebebini bilmiyorum amk. Ama öyle anlar geliyor ki kaşlarımı çatmaktan başım ağrıyor dişlerimi sıkmaktan neredeyse kıracak hale geliyorum.
Sanırım biraz da gençlikle alakalı yaş aldıkça bünye daha da oturuyor. Tez vakitte kurtulmam dileğiyle.
Çok sık karşılaştığım durum bu. Örnek verecek olursam, gecenin saat dördünde dördünde restoranı kapatıp eve giderken bomboş yolda muhtemelen alkollü sürücünün önümde yamuk yumuk gitmesine kızıp adamla tekme tokat kavga etmiştim. Nerden baksan saçmalık ama sanırım gergin insanların en büyük sorunu.
O kadar lanet, boktan bir huydur ki... En ufak bir durumda aniden sinirlenip, ağzına geleni söylersin. Karşındaki kırılmış mı gücenmiş mi, söylenmemesi gereken bir şeyi söylemiş misin, hiç gözünün yaşına bakmadan saydırıverirsin. Yakıp yıkarsın ortalığı ve sonradan fark edersin ki yapmaman gerekenleri yapmışsın. iş işten geçmiş, kalp kırılmış olur. Sanki bok vardı da hemen sinirlendin, estin gürledin. Oturup sakince düşünüp hareket etsen böyle üzmezsin insanları...
Evet o kişi benim.
Dip not: Bir anda sinirime yenik düşüp üzdüğüm, kırdığım herkesten özür dilerim.
öfkesi saman alevine benzetilen insan huyudur. kişinin beynine tekrar kan gitmeye başladığında, "ya ıhmm şey, aslında sende haklısın tabi..." gibi söylemlerde bulunması alışıldık bir durumdur.
