yazın çırılçıplak duştan çıkarken acıktığınızın farkına varıp mutfağa yönelerek buzdolabından dünkü bulgur pilavını çıkarıp ona birkaç dakika bakarak yalnızlığınıza isyan edip ağlayarak kaşıklaya kaşıklaya yemektir.
Gece gece , önünde bir tabak pilav , boş bir mutfak , çömelmiş halde bir eliyle kaşığı tutan bir eliylede soğan kırmaya çalışan güzel genç bir hatunu hayal ettim , istemsiz .
Bulgur pilavının tabiatında hüzün vardır. Pirinç öyle değildir. Bulgur türk töresinin ve özellikle de konar göçer yörüklerin acılı ve çileli hayatının damgasıdır. Pek kalmadı gerçi yörükler fakat onlardan arta kalan bir bulgur kaldı bir ayran bir de türkülerimiz. Aç neşet babayı da tam olsun efkarımız. Off ülennn offf. Fakat Çıplak durma pek üşütürsün. Hasta olursun. Giyin hemen. Hüzünlerin, ağladığın duyulmasın. görünmesin ayıpların. Sakla halini, gizle kendini bilinmesin kederin. Halini yalnızca allaha arz et. Acılarını kalbine göm. Dillendirme. Yayma etrafa. Ört üstünü kalbinin. Kapat Efkarını. Anlamaz halinden, halden anlamayan. Gurbet olsun yaban eller halin anlamasın...
Çırılçıplak olarak denemediğim eylem. Ama pilav soğuksa bende bir hüzün yaratır nedense hep. Tabi ardından neden soğuk bu yemek diye sinirlenirim ama ilk olarak bi üzülürüm.
(bkz: obesif kompulsif olabilirim)
beyne fosfor gonderen bir besindir bulgur...
göz yaşına götüne başına bu yaz ayında güzel eser rüzgar...
yine de at kaşığı etme git kendine bir havlu sar
nedir bu deli cesareti bre cıbıldak çarpılcan ramazan ramazan
bak bak yağız anadolu delikanlısına bak.. eskiden anadolu kırsallarında diyo bir de.. biz de zaten batıda röpdöşambırımızla, florantin çorbası sonrası chateaubriandımızı yiyorduk.
