ara edibüdü: eğitimsiz kişi olmak tıpkı cahil de olduğu gibi diploma ile alakalı değil. malum, eğitim ve öğretim aynı kavramlar değil. örn: dr. doç. prof. ünvanlı olan ama yaptığına konuştuğuna bakarak "yok kardeşim, bunlar eğitilemez" dediğimiz tipler.
vb diyerek boş verdiğimiz, bu tip insanlarla muhatap olmadığımız için burnumuz boktan kurtulmuyor.
bunlar kendini haklı sanıp sesleri daha çok çıkıyor ve toplumun eğitim ve zeka seviyesi ortada... bu insanlar toplumda dedikleri dinlenir hale geliyor.
tıpkı cadde de yürürken yüksek bir sese-seslenişe dönüp bakma refleksi gibi bu herkesten çok bağıran ve de bu sayede cahilliğini gizleyen insanlar toplumda revaçta oldu.
bilgi artık her yerde ve bilgi çoğaldıkça, herkesin ve her kesimin bilgiye rahatça ulaşabileceği bir hal alınca bilgi (iktisat kuralı gereği) ucuzluyor ve önemsenmiyor.
doğru-yanlış değerlendirme için karşılaştırmalı okuma yapmayan (inandığı dinin kitabını bile okumuyor, okusa bile anlamayan toplum) insanların bilgiyi suss out için kullanmadan bilgiye ulaşıyorum diye yalan ve yanlışın peşinde koşmasına neden olduk.
çevreye topluma bakın, cehalet eskiden utanılacak bir şeydi ama şimdi cehalet yalan yanlış övünülecek ve haklılık gerekçesi oldu ve cehalet bilgisizlik bir hak olarak savunulur oldu.
evet, çükte bile kafa var ve bunlarda yoksa onlara kafası olduğunu hatırlatmak lazım.
uludağ sözlük özelinde değil, bu tür sosyal medya araçlarını bir tarayın. gerçekten insanlık adına utanç denilecek seviyede cehalet her yerde.
ve cehaletin ilk belirtisi toplumda yaşanan ahlak ve etik değerlerin erozyonudur.
övgü ve ısrarlarıma dayanamayıp ilk defa sözlüğü ziyaret eden kuzenimin yarım saat sonra verdiği enteresan tepki. galiba haklı ben de hesabımı siliyorum maalesef.
