fenerbahçenin her galibiyetinde ortaya çıkıp 2-2 mi, pendik, türkiye kupası gibi konuları gündeme getirmeye çalışan ezik takım taraftarlarıdır. işin ironik tarafı, bunlar fenerbahçe kazansa da kaybetse de mutlaka ortaya çıkarlar. kaybedince dalga geçerler, kazanınca da "ama siz pendiğe yenilmiştiniz, ama siz timsah yürüyüşü yapmıştınız" gibi söylemlerde bulunurlar.
fenerbahçe başarılı olur veya olmaz, her türlü durumda bir şekilde saldırmak istenir fenerbahçeye. zannedersem bu durumun sürekliliği, fenerbahçe taraftarının bu ezikleri iplememesinden kaynaklanır. çünkü fenerbahçe taraftarı, türkiye kupasını 28 değil 128 sene de almasa, 50 sene şampiyon olmasa da, daima bırakmayacak ve her daim destek olacak kadar sevmekte ve tutmaktadır. bu bir gönül bağıdır. ve bu bağ türkiyede başka hiçbir takımın taraftarında görülmez. başka bir büyüklükten kastı budur işte islam çupi'nin.
fenerbahçe yenilir, en baş köşede haber olur. fenerbahçe yener, yine haberi en baştadır. fenerbahçe gündemdir, fenerbahçe gündemi belirleyendir. evet, bir çekememezlik vardır fenerbahçeye karşı.
futbolsever olarak, inönü stadına da, ali sami yen stadına da gidip maç seyreden ben, en farklı ve en medeni atmosferin sükrü saracoğlu stadında olduğunu ifade edebilirim. küfür olmadığı için bayan taraftarların da gelip rahatça maç izleyebildiği dünya üzerindeki sayılı atmosferlerden biri buradadır. aynı durumu ali sami yen'de, özellikle de inönüde asla yaşayamazsınız. evet, beşiktaş taraftarı daha iyi tezhurat yapar, belki galatasaray taraftarı takımını desteklerken şükrü saracoğlunda sesini duyurabilir, ancak, küfür etmeye ve gürültü yapmaya değil, takımıyla tek yürek olmaya, takımıyla kucaklaşmaya stada gelen fenerbahçe taraftarı kadar asla olgun ve takımına gönülden bağlı olamaz.
fenerbahçe traftarı maça girmeden önce fenerium'dan alışverişini yapar, lisanslı formasını giyer, maça girer, amaç takımının iyi günde kötü günde yanında olmaktır. başarılı olur veya olmaz, o ayrı bir konudur. ancak takımını hiçbir zaman yalnız bırakmayacaktır. 128 sene türkiye kupasını almasa veya 50 sefer şampiyonluğpu tek golle kaçırsa bile.
fenerbahçe şükrü saracoğlu stadı medeniyettir, hoşgörüdür, sevgidir. bu anlamda diğer ezik takımların atmosferlerinden katbe kat fazladır. belki de çekememezlik sebeplerinden biri de budur. uzanamadığı ciğerdir bazılarının. sevgilisini edilen küfürler nedeniyle maça götüremeyenlerin ezikliğidir.
şimdi bu entrynin altına timhsa yürüyüşü, 2-2 mi, pendik faciası, 28 sene girilecek, biliyorum. istediğiniz kadar yazabilir ve eksileyebilirsiniz ezeli rakip ve ebedi dostlarımız. ancak bunlar ne fenerbahçelinin takımına karşı olan sevgisini, ne de varolan gönül bağını asla zedeleyemeyecektir.
evet, ezik rakiplerimizi de en çok sıkan ve aynı zamanda da nasıl olduğuna anlam veremedikleri bir sözüvardır sevgili islam çupi'nin;
fenerbahçe büyüklüğü ne şampiyonluk, ne de kupa büyüklüğüdür. o başka bir büyüklüktür, adı konamaz.