bundan 4 yıl öncesine kadar tecil işlemleri için gerçekleştirdiğim eylemdir.
sabah 8'de ulan kalkılır mı bu saatte nidalarıyla, homurdanmalarıyla kalkıp takribi yarım saat içinde yola çıkıp, evimize 20 dakikalık mesafede olan( yayan ) askerlik şubesine varılır. ama oda ne! millet uyumamış sanki önümde 160 kişi var ve 30'u boşa bekliyor. zira 120'den 130'dan sonra işlem yapılmamaktadır.
arkadaşlar görülür onlara yanaşılır. sohbet, hoşbeş derken ben de senle girerim diye anlaşılır. saat farketmeden 2 olmuş ama hala sıra arkadaşa dolayısıyla bana gelmemiştir. biraz daha bekledikten sonra arkadaşın ismi okunur ve girmek için bekleriz. o sırada şerefsiz antalyalı çavuş beni farketmiş, senin ismin yok diye o kadar kişinin içinde bir güzel kovmuştur. senin de ananın da diye bir ton söverekten geri dönülmüştür.
ertesi sabah 5'te gidip 50. numaraya isi yazdırmak daha bir garip gelmiştir. tecil için muayene olmak, donla dolaşmak daha da gariptir.
askerliktir. tecil için de olsa mantık aranmaz.
