dünyanın en tuhaf en iç ezici durumudur. Babanızı birçok kez ağlarken görmüş olabilirsiniz. En basiti torunu olduğunda ağlamıştı benim babam sevinçtendi ama o.
Babanız annesi için ağlıyorsa eğer; karşınızda yedi, sekiz yaşlarında bir erkek çocuğu varmış izlenimi verir. içiniz ezilir. Gidip sarılıp teselli edersiniz ama acısını anlamanız pek mümkün değildir. Yaşı kaç olursa olsun insan artık hiç kimsenin çocuğu değilse sözün bittiği yere geliniyor.
insanı en çok acıtan sahne ise; annesi ve babası yanyana ebedi istirahatlerindeyken babanızın ikisinin de baş ucuna gül ağacı diktiğini görmektir. ne söylenecek söz vardır artık ne de acısını hafifletecek birileri. babanız artık büyümüştür. Hiç kimsenin evladı değildir. Evlatlarının harika babasıdır.
