eğer o kadar naif bir yüreği yoksa ya da fikirlerinden, yaşantısından ve yaptıklarından dolayı bir insana özlem duyacak kadar kendisinin ve fikirlerinin vatanını bulamamışsa bir insan, bunu denyoluk olarak aptallık olarak niteler. normaldir aslında. aynı zamanda da yazıktır. çünkü hiç görmediği bir adamı özleyen insan, kendisi gibi her rüzgara ayrı eğilen, çoğu zaman amerika'yı yeniden keşfetmeye çalışan ama onu da beceremeyen kişiyi cebinden çıkarır da ondan.
sağlam bir fikir sahibi ve savunucusu olan karşıt görüşlü kişiyi; boş, donanımsız ve kulaktandolma bilgilerle ayakta kalmaya çalışan arkadaşıma tercih ederim.
