sözcük, thomas more'un ünlü yapıtından sonra yaygınlık kazanmıştır. thomas more bu sözcüğü yunanca u, hayır, yok (olumsuzluk ön eki) ve topos, yer'den uydurmuştu. 'utopia'nın basımından (1516) sonra sözcük günümüze değin süregelen bir yazın türünün ve belki daha da önemli olarak belli bir toplumcu görüşün adı olmuştur, bunun dışında ütopya sözcüğü, gerçekleşemeyecek, hep düşte kalacak olduğu için küçümsenen düşünceleri nitelendirmekte kullanılır. iyi bir toplum düşü kurmakla dile getirilen umut ya da dilek, günümüzde küçümsenir bir şey olup çıkmıştır. öyle ise iyi, kusursuz, mutlu bir toplum düşü, böyle bir toplumun gerçekleşmesinde bir işe yaramıyor. ütopyaları platon'un devlet adlı yapıtından başlatmak adet olduğuna göre, demek bu tür iyi niyet gösterileri iki bin beş yüz yıl içinde gitgide gözden düşmüştür. ama göreceğiz ki, ondan gene de vazgeçilmemiştir; ütopyacı toplumculuk ne denli küçümsenirse küçümsensin, düş kurmak sürüp gitmiştir.
1916'da thomas more'un utopia kitabında ortaya çıkarılmış bu kavram iki yunanca kelimenin karışımından oluşmuştur:
eutopia 'good place' (güzel yer)
outopia 'no place' (hiçbir yer)
varolanlar içinde en ideal ve mükemmel olan anlamında kulanılan ütopyalar insanlığın her döneminde yaratılmaya çalışılmıştır.
edebiyatta ütopya (veya antiutopya) adı altında en çok karsımıza çıkan örnekler huxley- brave new world, orwell- animal farm, 1984, bacon- new atlantis, skinner- walden two.
marx'ın communism ve hitler'in nazism idealleri de bir çok yerde ütopya olarak kabul edilmektedir.
