ilk defa ne vardı da tıp seçtim dedim bugün. ağzıma burnuma kadar geldi, yeter ya ben de insanım. ya bu dahiliye bitsin ya ben biteyim. ya dahiliye bitecek ya ben biteceğim. gerçi dahiliyeyi bitirmek için uğraşırken ben bitiyorum zaten. dahiliye bitmezse yine bitiyorum. her durumda dahiliye beni bitiriyor. en son baş ağrısı konusunu çalıştım, beynime ağrılar girdi, intrakranial basınç artışı sezdim kendimde, komaya girebilirim diye panikledim, taşikardi oldum. hepsi hocaları yüzünden. aslında dahiliye iyiydi de çevresi kötüydü, hocaları kötüydü. sanırım ağlayacağım. histerik krizlere de giriyorum an itibariyle sanırım. yarın bir dahiliye finali ve ardından perşembe son bombası. ben bu hafta tükenmezsem tükenmem kolay kolay; tabi geçebilirsem dahiliyeden. geçemezsem yine tükenirim. geçebilmek için de tükeniyorum. yani her durumda tükeniyorum. olamaz, başa dönmüşüm. bir garip kısır döngü... bir de bi konuyu okuyunca önceki konuların semptomları karışmıyor mu... susmalıyım. enerjiyi yarına saklayayım...
