pek bi koyar adama. gecenin köründe uykunuz kaçmış salak salak telefon rehberinizde düzeltmeler yapar, eski numaraları siler, yazı sitilinizi değiştirir uykunuzun gelmesini beklersiniz ki ölen arkadaşınızın ismi gözünüze çarpar. daha bir hafta olmuştur cenazesi toprağa verileli 2-3 dakika derin düşüncelere dalıp numaraya bakarsınız ve ardından cağrı atma isteği duyarsınız. atarsınız çağrıyı evet çalıyor ! gece gece irkilirsiniz ilk önce. cenazesinde en ön safta olduğunuzu bile bile kendi ellerinizle toprağını atttığınızı bile bile anlamsız bir umut düşer insanın yüreğine saçma bir umuttur. fakat ertesi gün numarayı aradığınızda annesinin baş sağlığı aramalarını kabul etmek için telefonu açık bıraktığının farkına varırsınız. sanki bir kez daha içiniz burkulur, 2. kez öldüğünü hissedersiniz.
numaraya ne mi oldu ? büyük harflerle "özgür" olarak hala kayıtlı telefonumda. silmiyorum, silemiyorum o orada güzel.
