yıl 1999. tayinimiz çıkmıştı bursa'ya. zaten karmakarışık olan aile yaşantımızı daha da beter etmişti. çok zor günler geçirdim. hem yeni ortam, hem de sorunlarla boğuşmak. nihayetinde anne-baba ayrıldı, bursa hikayem tek güzel gün geçiremeden sona erdi.
yıl 2010. işimden olabildiğince şikayetçiydim. ülkemin her köşesinde kısa periyotlarla konaklayarak denetim yapmaktaydım. doğu-batı, kuzey-güney... hiç durmadan. dayanamadım bu hayata. otel köşelerinden kurtulmaktı tek arzum. istifa ettim, yeni iş buldum ve bursa'ya yerleştim. artık evdi, huzurdu. o 11 sene önceki huzursuzluktan eser yoktu.
nefretle başlayıp, huzurla devam eden bir şehir. sonuna kadar güzel olsun umarım.