james oliver curwood 'un kitabından beyazperdeye aktarılan filmin başrolünde "ayılar" vardır. film, annesi avcılar tarafından vurulan yavru ayının hayatta kalma mücadelesini konu alır. "gerçek" oyuncular ve insan sesleri olmadan sürükleyici bir film nasıl çekilir sorusuna yanıt veren bir başyapıt olarak kabul edebileceğimiz l'ours çocukluğumun en çok iz bırakan filmi olması dolayısıyla bende kişisel bir anlam da taşımaktadır. annesini kaybeden yavru ayının iç burkan ulumalarını filmin adı geçince hatırlamak bile tüyleri diken diken etmeye yetmektedir.
çoğu 'insan'a insanlık dersi vermeye yetebilecek bir film olan ayı, gerek senaryosu gerek çekimleriyle izlenmeye değer.
