senden farksız olduğumu ve vade hanesini "bugün" olarak doldurmayı kaç kez düşledim inan bende bilmiyorum...
kabul...
tamam, kabul ediyorum!
ama bu neyi değiştirecek ve ne farkı olacak eskisinden? bunu bende bilmiyorum..
tek bildiğim şey yüzümün toprağa baktığı sanırım!
herkes mutlu bir "ölüm" ve "yaşam" peşindeyken, benim gözüm neden durmadan toprağı süzüyor?
bunu hiç "inkar" etmemiş olmam, neyi değiştirir mesela?
ve bu "mutsuz" bir ölüm için yeterli bir sebep midir yoksa sıradan bir bahane mi?
köklü karanlığım içinde sallanan yaldızlı bir yaprak var.
bu güzelliği de karanlıktan koparıp atmayı çok düşündüm mesala, biliyor musun?
anladığın üzere olmadı yine!
ve karanlıktan güç almış o altın sarısı kokan yaprak, kendi düşeği sert rüzgarı bekliyor...
ve bu rüzgarı üfürmek, karanlığı gömmek demek!
