taşkınlıkları, asilikleri, eziklikle ortaya çıkan nefret duygularının artık genetik olduğunu düşünmeye başladığım çocuklardır. bu yüzden ırk ıyrımı yapmayın bile diyemiyorum. zira öyle örnekler biliyorum ki, can acıtıyor. birine istisna diyorsun, ikincisi, üçüncüsü çocuktur diyorsun. ama bazen öyle şeyler görüyorsun ki, ayrımcılıksa ayrımcılık artık ne olacaksa olsun diye isyan ediyor içinden bir ses.
