ilkokul 3 e gidiyordum, teneffüste her zaman yaptığımız gibi kovalamaca oynuyorduk sınıfın erkekleri olarak. oynarken sınıfın en ibne en tembel en kavgacı çocuğu beni hırkam dan tutup çekti ve hırkam yırtıldı arkamı dönünce çocuğu mal mal gülerken görünce çok sinirlendim ve yakasına yapıştım. hemen diğer arkadaşlarımız geldi bizi ayırdı, orada olay olmadı bende oyundan çıktım ama direk hırsımdan gidip tuvalete ağladım. teneffüs zili çalınca da tuvaletten çıkarken çocuk beni gördü "ana bebeye bak ağlamış" tarzında laflar etti. etrafıma baktım nöbetçi öğretmenler falan vardı koridorda, orada saldırırsam öğretmenler ayırır dövemem diye düşündüm.(kesin döverim ya çocuk her gün kavgada, o yaşta kendinden büyüklerle takılıyor falan ben hayatımda kavga etmemiş süt,akılma sıçayım) o yüzden, o saniyede plan kurdum onu arkamdan koşturup, sınıfta sokup, sınıfta dövecektim. usulca yanına yaklaşıp utana utana "orospu çocuğusun sen" dedim ve o saniyede sınıfa doğru koşmaya başladım, arkamdan da çocuk beni yakalamak için koşuyordu. sınıfa yaklaşmıştım deli gibi koşuyordum oda arkamdan "sikicem seni" gibi şeyler söyleyerek koşuyordu. son bir atağa kalktım ve kapıyı açıp içeri girip çocuğun suratına kapıyı kapattım. tekrar kapıyı açınca çocuk yerdeydi kapıya toslamış. ayaklarından tutup içeri sürükledim çocuğu. tekrar kapıyı kapattıp, üstüne yattım yumruklamaya başladım çocuğu. arkamdan bir elin yakamdan tutup havaya kaldırdığını hatırlıyorum. dışarı çıkardı sınıf öğretmenim beni, kadın inanamadı neler olduğuna sınıfın en uslu çocuğu, en yaramaz çocuğu dövmüştü. hemen beni müdürün odasına bıraktı gitti benim kavga ettiğim çocugun yanına. ailemi aradılar annem gelmişti. müdürün odasından çıkarken de çocuğun alnına falan buz tutarlarken görmüştüm. içim kalkmıştı. bir daha da kavga etmem ben diye kendi kendime söz verdim. ertesi günde çocukten kendi rızam ile gidip özürdiledim.
he o söz tutuldu mu hayır. ama belki yüzde elli tutuldu. kimsenin yanına kavgaya geldim ben deyip gitmedim. her zaman insanları kendime çektim kavgayı başlatanlar hep onlar oldu, e tabi suçlularda onlar oldu :)