hiç sevmediğim bir olaydır. istisnasız her gittiğimde sıkıntıdan patlarım. elde mumlar, ortada oturan gelinin etrafında, her seferinde aynı türkü eşliğinde (insaf yahu, bari arada sırada türkü değiştirilsin) dönülmesidir. bir de bildiğim kadarıyla gelin ağlayana kadar dönüyorlar. demek ki ağlamasa gün ağarana kadar dönmeye devam...farklı kına geceleri de gördüm tabii ama istisnalar kaideyi bozmaz. hem para hem de vakit kaybıdır.
