bu yazıyı sen görme ama içimi boşaltayım diye sözlük sayfalarına yazdım. Aslında sadece sen değil hiç kimse görmemeli, bilmemeli ki hayatımın güzel gittiği oyununu oynamaya devam edeyim.
sen gittiğin gün bende çok şey bitti zaten. devamında olacakları ben az çok tahmin edebiliyordum. o yüzden zaman, çivi çiviyi söker gibi tarzda beni teselli etmeye çalışanlara hep gülüp geçiyordum. sen gideli beş ay geçti hatta hayatımda biride var ama ben senden başka hiç kimseyi sevemedim, sevemiyorum ve belli ki sevemeyeceğim. çok çabalıyorum ama olmuyor.
inanır mısın geçen gün bir filmde sana benzeyen bir kızı adam öptü diye kız arkadaşımın elini o kadar çok sıkmışım ki "ne oluyor?" dedi bana.
Hep çok sevilmek istemiştim. birisi beni çok sevsin benim için yeter demiştim. meğer öyle değilmiş, meğer ben sadece sen beni sev istiyormuşum. senden uzaklaşmak için denediğim hiç birşey işe yaramadığında ve biri beni çok sevdiğinde anladım bunu. şimdi sana gel demeye bile yüzüm yok, hayatımda başka biri varken çıkıp ne diyeceğim sana. içime düğümleniyor işte o yüzden her şey. Sensiz yaşamaya alışmalıyım diye düşünürken, sensizlik beni kendi içime hapsetti. Çok çalıştım sevmek için ama olmuyor. Hiç etkilenmedim değil tabi etkilendim ama ilerledikçe ilişki seni aradım ilişkide hep ve bulamadım.
içim sızlıyor, içim kan ağlıyor. Seni severek ama başkalarıyla olarak geçecek belli ki bu ömür.
Şunu bil ki "seni seviyorum" diye ağzımdan çıkan iki kelime ve onun bana hissettirdikleri hep sana özel kalacak... sen bilmesende...
