bir kral varmış. ava gitmeyi çok severmiş. her ava gittiğinde yanına yardımcısı ahmeti alırmış. kral ve ahmet ava gittikleri bir gün kralın işaret parmağı tüfeğin tetiğine sıkışır ve ucundan kopar. kral sinirlenir üzülür. ahmet üzülmeyin kralım her işte bir hayır vardır der. kral daha çok sinirlenir ve saraya gider gitmez askerlere seslenir. askerler alın lan şu ahmeti atın zindana a.q. benim parmak kopmuş bu hayırdan falan bahsediyo der. atarlar ahmeti zindana. sonra kral mehmet diye başka bir yardımcı alır ve onla beraber ormana ava giderler. ormanda bunları yamyamlar kaçırır. mehmeti ve kralı kazana koyarlar. mehmeti yerler ama kralı yemezler. senin parmağın kopuk biz defolu mal yemeyiz diye azad ederler. kral o an ki göt korkusuylan koşa koşa saraya gelir. ahmet ahmet haklıymışsın yaa çok özür dilerim zindana tıktığım için. gerçekten de parmağımın kopmasında bir hayır varmış der. ahmette evet kralım eğer sizin parmağınız kopmasaydı, ben bir hayır var demeseydim ve siz beni zindana atmasaydınız o gün yamyamlar beni de yiyecekti demiş. krala kal gelmiş. gerçekten de vardır herşeyde bir hayır.