sırtını kaşıtırdı bana çok severdi, çok şikayet ederdim, hiç sevmiyordum bu durumu.
bir gün ben bir yandan sırt kaşır bir yandan söylenirken sözümü kesti, dedi ki:
"allah göstermesin ama eğer bir gün ayrılırsak çok özlersin bak, keşke yine yanımda olsa da sırtını kaşısam dersin."
güldüm, "hadi be sen de!" dedim "özleye özleye bunu mu özlücem?"
şimdi hatırladıkça hem hüzünleniyor hem gülümsüyorum, özlediğimi öğrenseydi eğer "ben demiştim!" dediğini duyar gibi oluyorum.
doğru ya, nerden bileceksin ki gitmeseydin ben razıydım bir ömür sırtını kaşımaya...
