çift kişilik yaşanmışlıklara inat ayaktaydı benliğin.
ve bana inat seviyorum seni.
bu yüreğimin bedenime karşı inattan doğmuş bir duygu değil. dedim sana,
senliğine, ben-senden öte bize,
bizi biz yapan günlere,
seninle beni karıştıran öpüşmelere...
ben seni beni sevmen umuduyla
veya başka bir çıkar güderek sevmedim.
sevdim sadece karın dibinden çıkan
ve soğuktan donmayı göze almış kardelen misali.
ve misalleri düşünmedim, özündeydi benliğim.
derin bakışlarındaki masumiyeti yüreğimin derinleştirmesini sevdim belki de.
belkiden öte sevdim ama, kesinliğinden emindim.
yalnızlığımdan daha çok sevdim seni,
sessizliğimden daha çok sevdim sesini.
herkesin bağrışmalarında sesini seçti kulaklarım, özledim.
özlem dediğim özlemekten öteydi seni.
hissetmekti iliğinde iliklerimi.
şehvetin tavan yaptığı,
gözlerimin seni aradığı bir yerdeydim.
elini uzattın kalk dercesine.
sana uydum kalktım, sarıldım bedenine.
bu kadar yumuşak olmamalıydı tenin,
beni kölen edercesine.
geçen yıllar yaşanmamış aslında sensiz.
sadece geçip gidivermiş.
binlerce yüzde seni aramışım.
aramaktan biçare olduğumu düşünmüşüm.
sen gelmişsin, çaresizliğe çare olmuşsun.
gözlerindeki derin bakış, kalbinin atışının sesini duymam,
o sessizlik ama birçok şeyin konuşulması.
tesadüf değilmiş, seni sevmem.
zaten tesadüflere inanmak yakışmazdı bize.
hayallerimiz vardı, çizerdik kaderimizi keyfimizce.
ve oynardık hayallerimizde.
güzellik kavramı değişti güzelliğinle.
gözüm güzel görmez oldu haricinde.
ve ihtiyaçlarım değişti, ihtiyacım oldun bazen.
özlemekti bunun adı, adı aynıydı.
adı aynıydı ama seni özlemek bile farklıydı.
farklıydı teninin kokusu.
dilerim gitmez burnumdan kokun,
gitmez gözümden hayalin,
ve bitmez hayatımız bitene dek özlemin.
iyi ki doğdun sevgilim,
iyi ki sevgilim oldun.
___
