isa peygamber tarafından söylenmiş, arayışa dair üzücü bir söz. çünkü her gün biraz daha karman çormanlaşan yaşantı içerisinde hakikat, mana, siyah/beyaz ve daha basiti aşk gibi bütün kavramlar insanlar tarafından öylesine sündürülüp, o kadar çok fazla doğruluğa açılan sonuçlar yaratmıştır ki; artık 'gerçek' diye bir şeyden bahsetmek neredeyse olanaksızlaşmıştır. gelgelelim ki, simitçilerin ve turşucuların bunu umursadığı da yoktur.*
