insanın kendini anlaması kendi düşüncelerini anlamasıdır. bir insan ne istediğini, istediğine ulaşmak için kişiliğinden ve davranışlarından -kısacası kendinden- vermesi gereken ödünleri anlayabilirse, kendini anlamış olur. ve bu zordur, çünkü insan kabullenmeyen bir yapıya sahiptir. sürekli değişken bir ruh hali ve diğer insanlara kendini kabul ettirme isteği insanın doğasını değiştirir, kişiliğini mahveder. bu yüzdendir ki etrafında fazla arkadaşa sahip olan insanlar kendini anlayamazlar. kendini anlayamayan insan, kendini anlatamaz. kendini anlatamadığı sürece ise etrafındaki insanları kaybeder, yalnızlığa mahkum olur.
bir de kendini anlamış gibi davranan insan vardır. öylesine yalandır ki sözleri, inanmanız imkansızdır. kişiliğini bir yalanın üstüne oturtmuş, yalan olmuştur o artık. ne yapsa ne etse çare yoktur, giden gitmiştir bir kere. yalanına hapsolur, yalnızlıkta yok olur.
