aileniz ve sevdiklerinizle birlikte mutlu bayramlar. bayramın ilk günü sabah uyandığımda bu mesajı gördüm ilk olarak. sıradan bir mesaj belki kimileri için. ama benim için öyle değil. birincisi hala görüştüğüm hala kopamadığım eski kız arkadaşımdan gelmişti. ikincisi bu bir toplu mesajtı. yani artık ne kadar sıradan biri olduğumun göstergesiydi. ve üçüncüsü belki de bu benim ailemle ve sevdiklerimle birlikte geçiremeyeceğim bir bayram da olabilirdi. nerden bilsinki öyle olma ihtimalini olduğunu. hala görüşüyorduk. ama ben yaklaşık bir haftadır ne arıyordum ne de mesaj atıyordum ona. o da aynı şekilde karşılık veriyordu bana. yada vermiyordu neyse işte. ben onu üzmemek için, içinde bulunduğum durumu bilmesin diye ne arıyor ne de mesaj atıyordum. ölümden döndüm ben. arkadaşımın kullandığı hurda olmuş araçtan mucizevi bir şekilde bir iki yarayla çıktım. üzülmesin diye haber vermedim. telaşlanmasın istedim. yalan da söyleyemiyordumki ona herşey normalmiş gibi konuşup rol yapabileyim. sonra baktımki o da beni aramıyor. dedim kalsın madem böyle. bilmesin. rahatsız da etmeyim. ama artık bilse de bilmese de farketmeyecek ne de olsa. öldürmüş zaten o beni. kazadan sağ çıkmışım neye yararki.