Tabutum taşınıyor öldüğüm gün
Fakat sanma benim kalbim hâla yüzündedir bu yeryüzünün!
Ağlama ve acı çekme benim için - ah ne kadar kötü oldu diye!
Ağlama, ''Eyvah, ayrıldık!'' diye cenazemde benim -
Sevinç dolu toplantı zamanıdır bu benim için!
''Hoşça Kal'' deme bana mezara indirildiğimde
Bir perdedir o ilelebet mutluluk için.
''Alçaltılmayı'' gördün - şimdi yükselmeye bak!
Tehlikelimidir ay ve güneş için batmak?
Sana batmak gibi gözüken, kalkmaktan başka şey değildir;
Tabut tutukevi gibi gözükür, fakat özgürlük demektir.
Hangi tohum düştü içine yeryüzünün oradan büyümemiş olan?
Ne diye kuşku edersin insan tohumumun sonundan?
Hangi kova dolmadan geldi su sarnıcından?
''Yusuf'' ruhlu olan ne diye korksun bu kuyudan?
Ağzını burda kapat ve onu öteki tarafta aç
Duyulsun diye ilâhilerin içinde O yerin - hiç-bir-yer olmayan!
