kendim pişirdim kendim yedim şairi olarak paylaşmak istediğim şiirimin adı.bunu çok fena bir psikolojiyle yazdım,yazdığım kişi anlayabilir belkide duygularımı sadece.anladı da okuduktan sonra..hoşunuza giderse iyi duygular size.
düzenleme : pardon ya şiir demişimde alakası yok,düz yazı kafama göre yazdım,özür.yılmaz özdili karıştırmayın kardeşim bari buna sokuşturmayın.
Yapamıyorum,olmuyor...
Deniyorum,alışmaya çalışıyorum..
Alıştıramıyorum sensizliğe kendimi,
karışamıyorum insanlar arasına,yeni bir sen bulamıyorum..
Belki de gerçekten teksin,bir hayal,bir düş değil bu "düşünceler"..
Her gece fotoğraflarından yoksun kapanmıyor bu gözler,
rüya görmüyor,huzura kavuşamıyor bu ruh..
Sen mutlu olmadan vazgeçmiyor yalnızlıktan,
mutluluğu seninle aramaktan..
Özlemekte güzel sen orada oldukça,
kaybetmektense böyle de mutluyum diyebilmek..
Böyle de mutluyum,sende mutlusun,mutluyuz.
Yine biziz hiç değilse,biz mutluyuz,biraz da umutluyuz sanırım..
Biz farklıyız onlardan,aşkı tanımak için uzak kaldık.
Bazen gönülden,her zaman gözden..
Sarılamadık hiç..Tenlerimiz uyuşmadı,çünkü hiç kavuşamadılar.
Başkaydın benim için,boş insanlarla dolu hayatımda;
doldurulamayan bir boşluktun,istesemde yapamazdım..
Boşver...Hatırlanacak bir hikayemiz var,
ulaşılması zor bir yerde ufkumuz..
Sen mutlu ol her zaman,mutluluğum senden ibaret..
Kendimi sensiz mutlu görmek zor geliyor,seni bensiz görmekte.
Suçluluk duyduğum geçmiş anlar,neden diye kendime sorduklarım..
Senin mutluluğunu neden istedim ?
Keşke yapmasaydım,iyiliğini düşünmeseydim,
yanımda olurdun,ayrılamazdık..
Sen beni değil bizi kaybetmekten korktun,bense seni kaybetmekten.
Sen gelecek planladın,ben onları hayal ettim..
Sen doğruları istedin,ben yanlışları gösterdim.
Aynı yola çıktı hayatımız,belki de ters şeritteydik farkedemedik..
Hep güzeldin,en güzeliydin..
iç güzelliğinin dışa yansımasıydı;sende beğendiğim yüzlerce özelliğinden sadece bir tanesi.
Yine de birlikteyiz..Göremesemde yıllardır, hala bir tanesin.
